Νέα Αγορά: Προσφυγή-καταπέλτης αμφισβητεί την απόρριψη της διάλυσης της εργολαβίας!!!

Από: Δαμιανός Αθανασίου

• Η «Στήριξις Τεχνική Α.Ε.» στρέφεται κατά της απόφασης με αρ. πρωτ. 53052/08.09.2025 που απέρριψε το αίτημα διάλυσης, επικαλούμενη το άρθρο 161 παρ. 2γ του ν. 4412/2016 και υποστηρίζοντας ότι το δικαίωμα διάλυσης είχε ήδη γεννηθεί κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης και δεν αναιρείται από την εκπρόθεσμη εξόφληση του 1ου λογαριασμού στις 20.08.2025

Η υπόθεση της αποκατάστασης και αναβάθμισης της Νέας Αγοράς Ρόδου, ενός εμβληματικού κτηρίου με ισχυρό φορτίο για την καθημερινότητα και την εικόνα της πόλης, εισέρχεται σε κρίσιμη φάση.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες καταγράφηκαν αντικρουόμενες διοικητικές κρίσεις: ο Δήμος Ρόδου απέρριψε την αίτηση διάλυσης της σύμβασης του έργου, ενώ η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου έκρινε εν μέρει βάσιμη την ένσταση του αναδόχου ως προς τη νομιμότητα της διακοπής εργασιών.
Πάνω σε αυτό το ρευστό υπόβαθρο, η αναδόχος εταιρεία επανέρχεται με νέα προσφυγή, φέρνοντας στο προσκήνιο μια διαμάχη που ακουμπά τόσο το νομικό πλαίσιο των δημοσίων έργων όσο και την αγωνία της τοπικής κοινωνίας για την πορεία της Νέας Αγοράς.
Στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης για τη Νέα Αγορά Ρόδου βρίσκεται πλέον η προσφυγή της «Στήριξις Τεχνική Α.Ε.» κατά της διοικητικής απόφασης που απέρριψε την αίτησή της για διάλυση της σύμβασης.
Η εταιρεία επιχειρεί να ανατρέψει το σκεπτικό της Διευθύνουσας Υπηρεσίας, εστιάζοντας αποκλειστικά στο κανονιστικό οπλοστάσιο του ν. 4412/2016 και στο κρίσιμο δίμηνο που μεσολάβησε μετά τη δήλωση διακοπής εργασιών.
Με αιχμή του δόρατος την αρχή του «γεγενημένου δικαιώματος», η προσφυγή εμφανίζεται δομημένη, επιθετική και προσανατολισμένη στο να αποδείξει ότι η μεταγενέστερη πληρωμή δεν θεραπεύει την ήδη επελθούσα γενεσιουργό αιτία της διάλυσης.
Το χρονικό μιας κλιμακούμενης  αντιπαράθεσης
Το έργο εκτελείται βάσει σύμβασης της 12 Ιουνίου 2024, συμβατικού ποσού 1.762.407,46 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Στις 21 Φεβρουαρίου 2025 ο ανάδοχος υπέβαλε τον πρώτο λογαριασμό, συνοδευόμενο από επιμέτρηση, ύψους 107.889,14 ευρώ με ΦΠΑ.
Η επίβλεψη τον ενέκρινε χωρίς περικοπές και ο αρμόδιος αναπληρωτής προϊστάμενος θεώρησε τον λογαριασμό στις 6 Μαρτίου 2025. Η πληρωμή δεν έγινε εντός της προθεσμίας που προβλέπει ο νόμος, με αποτέλεσμα η εταιρεία στις 25 Απριλίου 2025 να γνωστοποιήσει με ειδική δήλωση–πρόθεση τη διακοπή εργασιών εφόσον δεν αρθεί η καθυστέρηση, και στις 8 Μαΐου 2025 να καταθέσει ειδική δήλωση διακοπής εργασιών λόγω μη εξόφλησης.
Καθώς δεν εκδόθηκε απόφαση επί της ειδικής δήλωσης, ο ανάδοχος άσκησε στις 29 Μαΐου 2025 ένσταση για τη σιωπηρή απόρριψή της.
Το Τεχνικό Συμβούλιο Δημοσίων Έργων της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, στη συνεδρίαση της 21ης Ιουλίου 2025, γνωμοδότησε υπέρ της παραδοχής της ως προς το σκέλος της διακοπής λόγω καθυστέρησης πληρωμής.
Στις 9 Ιουλίου 2025 ακολούθησε αίτηση διάλυσης της σύμβασης, την οποία ο Δήμος απέρριψε με απόφαση που πρωτοκολλήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2025, επικαλούμενος ότι ο πρώτος λογαριασμός εξοφλήθηκε τελικά στις 20 Αυγούστου 2025. Εν τω μεταξύ, η αντιδικία διευρύνθηκε, καθώς ο ανάδοχος υποστήριξε καθυστέρηση και στον δεύτερο λογαριασμό ύψους 39.633,93 ευρώ, με συνέπεια στις 25 Αυγούστου 2025 η Διευθύνουσα Υπηρεσία να αποδεχθεί ειδική δήλωση νέας διακοπής εργασιών για το ίδιο έργο.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2025 η γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου υπέγραψε απόφαση που κρίνει εν μέρει βάσιμη την ένσταση της εταιρείας για τη σιωπηρή απόρριψη της ειδικής δήλωσης διακοπής που είχε κατατεθεί στις 8 Μαΐου 2025. Με απλά λόγια, η Αποκεντρωμένη αναγνωρίζει ότι, υπό τις τότε συνθήκες, η ενεργοποίηση της διαδικασίας διακοπής εργασιών ήταν δικαιολογημένη.
Η κρίση αυτή στηρίζεται στη γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου και συνιστά διοικητική επιβεβαίωση ότι η καθυστέρηση πληρωμών ενεργοποίησε νόμιμα δικαιώματα του αναδόχου.
Η αποδοχή, ωστόσο, δεν είναι ολική. Δεν υιοθετούνται πλήρως οι ισχυρισμοί περί θετικών ζημιών και συνολικής υπαιτιότητας του Δήμου. Η μερική αποδοχή αφήνει ανοιχτό πεδίο ερμηνειών και στρατηγικών κινήσεων για αμφότερα τα μέρη, ενώ ρητά προβλέπεται η δυνατότητα δικαστικής προσφυγής κατά της απόφασης, δημιουργώντας ένα ακόμη επίπεδο αβεβαιότητας για την άμεση εξέλιξη του έργου.
Η κρίσιμη διαφορά εντοπίζεται στο πώς διαβάζεται το χρονικό σημείο που γεννά το δικαίωμα διάλυσης της σύμβασης όταν προηγείται διακοπή εργασιών λόγω καθυστέρησης πληρωμής.
Ο Δήμος Ρόδου έκρινε ότι η μεταγενέστερη εξόφληση του πρώτου λογαριασμού στις 20 Αυγούστου 2025 αίρει τον λόγο διάλυσης που πρόβαλε ο ανάδοχος με την αίτησή του στις 9 Ιουλίου 2025.
Η αναδόχος πλευρά, αντίθετα, υποστηρίζει πως το δικαίωμα διάλυσης γεννήθηκε τη στιγμή υποβολής της αίτησης – ύστερα από την πάροδο του δίμηνου από τη δήλωση διακοπής – και δεν εξαλείφεται από εκπρόθεσμη πληρωμή που έγινε αργότερα.
Αυτό το ερμηνευτικό χάσμα μεταξύ της «θεραπείας» μιας καθυστέρησης εκ των υστέρων και του ήδη γεννημένου δικαιώματος διάλυσης βρίσκεται στον πυρήνα της νέας προσφυγής.
Το νομικό επιχείρημα περί «γεγενημένου δικαιώματος»
Η προσφυγή θεμελιώνει ένα σαφές δόγμα: το δικαίωμα διάλυσης είναι νόμιμο και γεγενημένο τη στιγμή που πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου και ο ανάδοχος το ασκεί εντός του προβλεπόμενου πλαισίου. Επομένως, δεν ανατρέπεται εκ των υστέρων από μεταγενέστερη πληρωμή, ιδίως όταν αυτή έπεται της αίτησης διάλυσης και πραγματοποιείται πέραν των συμβατικών και νόμιμων προθεσμιών.
Με αυτό το σκεπτικό, η εταιρεία υποστηρίζει ότι η απόφαση απόρριψης μπέρδεψε την έννομη κατάσταση κατά τον «κρίσιμο χρόνο» στις 09.07.2025– με ένα μεταγενέστερο γεγονός που δεν μπορεί να εξαλείψει την ήδη παραχθείσα έννομη συνέπεια.

Η στοχοθεσία της προσφυγής και  οι άμεσες επιδιώξεις
Με οξείες νομικές αιχμές, η εταιρεία ζητά την ακύρωση ή ανάκληση της απορριπτικής απόφασης, τη ρητή παραδοχή της από 09.07.2025 αίτησης διάλυσης ως νόμιμης και αποτελεσματικής και, συνακόλουθα, την αναγνώριση ότι η σύμβαση λύεται με αποκλειστική υπαιτιότητα του κυρίου του έργου λόγω μη εμπρόθεσμης πληρωμής του εγκεκριμένου λογαριασμού. Παράλληλα, καλεί τη διοίκηση να τηρήσει την προβλεπόμενη διαδικασία, περιλαμβανομένης της κλήσης σε τεχνικό συμβούλιο όπου απαιτείται, ώστε το ζήτημα να κριθεί με πληρότητα και ταχύτητα.
Το έργο, με συνολικό χρηματοδοτικό σχήμα που περιλαμβάνει «Φιλόδημος ΙΙ» και ίδιους πόρους του Δήμου, αποτελεί σημαντική επένδυση για την αναζωογόνηση ενός ιστορικού κελύφους και της ευρύτερης εμπορικής ζώνης.
Η καθυστέρηση στην εξόφληση του πρώτου λογαριασμού για έξι μήνες από την υποβολή του και η μεταγενέστερη ένταξη σε διακοπή και για τον δεύτερο λογαριασμό υποδηλώνουν διοικητικές και ταμειακές πιέσεις που δεν είναι αμελητέες.
Για τους επαγγελματίες γύρω από τη Νέα Αγορά και για την τοπική κοινωνία, κάθε μήνας στασιμότητας σημαίνει χαμένη κίνηση, μειωμένα έσοδα και διαρκή φθορά της δημόσιας εικόνας ενός από τα πλέον αναγνωρίσιμα τοπόσημα της Ρόδου.

 Πηγή:www.dimokratiki.gr