Γιώργος Τριάντος στον topfm: «Ποιος γιατρός θα έρθει στη Ρόδο με τις παρούσες συνθήκες; Ας αποφασίσει το Κράτος τι θέλει να κάνει με το νοσοκομείο της Ρόδου…» (ηχητικό)
Του Στέλιου Σαρέσκου
Σε συναγερμό βρίσκεται η κοινωνία της Ρόδου, με φορείς, συλλόγους και σωματεία να επιχειρούν, μέσω ανακοινώσεων, να δυναμώσουν τη κραυγή διαμαρτυρίας και αγωνίας για την κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο του νησιού.
Στην εικόνα κατάρρευσης, μετά την επικείμενη αποχώρηση των δύο εκ των τριών γιατρών της Νευροχειρουργικής τον Ιούνιο, προστέθηκαν ακόμα δύο παραιτήσεις γιατρών, στην Παθολογική κλινική ενώ παραμένει στο «κόκκινο» η λειτουργία άλλων κλινικών και τμημάτων, πέρα από την αυξημένη πίεση και το φόρτο στους νοσηλευτές – νοσηλεύτριες…
«Η … συμμορία της μιζέριας έχει πολλούς συμπαραστάτες…»
«Φαίνεται ότι, στη… συμμορία της μιζέριας, όπως μας έχουν αποκαλέσει, δεν είμαστε μόνοι μας. Έχουμε αρκετούς που βλέπουν το πρόβλημα του νοσοκομείου και δηλώνουν τη συμπαράστασή τους. Ήταν μια ατυχέστατη έκφραση, η οποία δεν ανταποκρίνεται ούτε στον προορισμό, ούτε και στην αποστολή την οποία έχουν τα νοσοκομεία και οι γιατροί και προσβάλλει τον ιατρικό και νοσηλευτικό χώρο. Δεν μπορώ να καταλάβω τη σκοπιμότητα και την αναγκαιότητα της χρήσης αυτού του χαρακτηρισμού …».
Ο Γιώργος Τριάντος, διευθυντής της Α’ Χειρουργικής κλινικής, με περισσότερα από 30 χρόνια παρουσίας στο νοσοκομείο της Ρόδου, φιλοξενήθηκε στο στούντιο του topfm και στην εκπομπή «Ρόδος είναι γυρίζει» και μίλησε στον Στέλιο Σαρέσκο για όλα όσα βιώνει στο τελευταίο διάστημα, τους λόγους που, κατά την άποψή του, οδηγούν το νοσοκομείο σε αυτό το αδιέξοδο, απάντησε σε όσους χαρακτηρίζουν τις αντιδράσεις των γιατρών με τη φράση … «συμμορία της μιζέριας»… και σχολίασε τις επιλογές της Πολιτείας που κάθε άλλο παρά βοηθούν στην αναβάθμιση και στην ενίσχυση του νοσοκομείου που εξυπηρετεί όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου και συνολικά το Νότιο Αιγαίο.
«Όλη η στήριξη στα νοσοκομεία και στους γιατρούς «χάθηκε» όταν πέρασε η περίοδος του κορωνοϊού»
«Δεν έχω ζήσει στο παρελθόν τη σημερινή κατάσταση. Πάντα υπήρχαν προβλήματα, διαχρονικές δυσκολίες αλλά ποτέ σε αυτό το βαθμό. Για πολλά χρόνια το νοσοκομείο εξελισσόταν, με περισσότερες κλίνες, με νέες κλινικές, με περισσότερους γιατρούς και έφθασε να εξυπηρετεί, μόνο στα επείγοντα, περίπου 50.000 ανθρώπους το χρόνο! Δεν υπολογίζω όσους πέρασαν από το εξωτερικά ιατρεία, και όσους έκαναν εισαγωγή ή ήρθαν για παρακλινικές εξετάσεις. Από κάποια στιγμή και έπειτα, όλα άρχισαν να φθίνουν… Και μάλιστα μετά από μια περίοδο, αυτή του κορωνοϊού, όταν η μεγάλη κινητοποίηση και η υποστήριξη που υπήρξε έπαψαν να υπάρχουν αμέσως μόλις πέρασε ο κίνδυνος…».
«Έχουμε διάφορες εξαγγελίες αλλά όχι αποτελέσματα…»
«Μη ξεχνάτε ότι όλο το βάρος το σήκωσαν τα δημόσια νοσοκομεία. Όπως και τώρα όταν ανέλαβαν να εφαρμόσουν το μέτρο των απογευματινών χειρουργείων. Υποτίθεται ότι θα ανακούφιζαν τις λίστες αναμονής … Από την αρχή της χρονιάς, έγιναν 85-90 χειρουργεία, χωρίς όμως να αλλάζει κάτι στις λίστες αναμονής, τη στιγμή που το υποστελεχωμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ήταν αδύνατον να ανταποκριθεί στον αυξημένο φόρτο εργασίας …».
«Όλες αυτές οι εξαγγελίες περί προσλήψεων γιατρών δεν συνοδεύονται από ένα σαφές χρονοδιάγραμμα … Για το πότε θα έρθουν νέοι γιατροί, ποιες θέσεις θα καλύψουν ή τι γιατροί είναι και για πόσο διάστημα…».
«Ό,τι χειρότερο να συγχωνευτούν οι δύο Παθολογικές κλινικές…»
«Σκέφτεστε τι θα γίνει αν φύγουν και οι δύο παθολόγοι; Τίθεται σοβαρό θέμα λειτουργίας της κλινικής. Μπαίνει αυτόματα ζήτημα συγχώνευσης των δύο παθολογικών … Με 64 κρεβάτια σε μια κλινική και καθημερινή εφημερία, ποιος θα προλάβει να εξυπηρετήσει; Και σε λίγο καιρό θα έχουμε πολύ περισσότερους τουρίστες στο νησί».
«Αν γυρίσουν πίσω έλληνες που έγιναν γιατροί στις Η.Π.Α, δεν θα αναγνωριστούν οι σπουδές τους… Πώς θε φέρουμε γιατρούς από το εξωτερικό;»
«Ποιος δεν θέλει να έρθουν στη χώρα και στο νοσοκομείο μας οι καλύτεροι γιατροί; Άλλωστε, το ΕΣΥ είναι ένα γερασμένο σύστημα το οποίο χρειάζεται ανανέωση… Αλλά, γνωρίζετε ότι Έλληνες γιατροί που σπουδάζουν στις ΗΠΑ και τους οποίους θέλει το Κράτος να τους επαναφέρει, δεν θα μπορούν να εργαστούν εδώ, γιατί δεν αναγνωρίζονται οι σπουδές τους στις Η.Π.Α; Πρέπει να δώσουν ξανά εξετάσεις».
«Τη στιγμή που το υπουργείο έχει επιλέξει έναν άνθρωπο για τη διοίκηση του νοσοκομείου, δεν πρέπει να τον αφήνει εκτεθειμένο… Γιατί, στο τέλος, και αυτός με τη σειρά του θα εκθέσει τους υπόλοιπους αλλά και το ίδιο το νοσοκομείο… Ούτε ο κ. Σοκορέλος, ούτε ο σύλλογος των γιατρών, ούτε το επιστημονικό συμβούλιο μπορεί να προκηρύξει θέσεις και να προσλάβει γιατρούς… Άρα, τι μπορεί να κάνει σε αυτή τη φάση ο κ. Σοκορέλος. Καταλαβαίνω ότι έχει μια αμυντική στάση, όμως όλο αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το πρόβλημα που βιώνει το νοσοκομείο… Εμείς ως γιατροί ήμασταν υποχρεωμένοι να επικοινωνήσουμε το πρόβλημα στην κοινωνία, μήπως στριμώξουμε κάποιους και τους φέρουμε στο φιλότιμο για να ενδιαφερθούν».
«Το νοσοκομείο εξυπηρετεί όλο το Νότιο Αιγαίο αλλά η Ρόδος αγνοήθηκε όταν μοίρασαν τα 16 Κέντρα Τραύματος σε όλη την Ελλάδα»
«Δεν ξέρω αν οι αρμόδιοι έχουν καταλάβει τι σημαίνει το νοσοκομείο της Ρόδου, όταν καλύπτει όλο το Νότιο Αιγαίο … Και αναρωτιέμαι γιατί, αποφασίζουν για 16 κέντρα τραύματος σε όλη την Ελλάδα και αγνοούν τη Ρόδο… Ξέρετε πολύ καλά πόσα ατυχήματα γίνονται καθημερινά στο τόπο μας αλλά και σε όλα τα νησιά… Άρα, είτε δεν έχουν κατανοήσει το πρόβλημα, είτε υπάρχει αδυναμία εκπλήρωσης του σκοπού».
«Ακούμε και βλέπουμε να γίνονται ιδιωτικοποιήσεις. Στο τομέα των αεροδιακομιδών και στη μεταφορά εξωτερικών ασθενών για αιμοκάθαρση. Αυτό δείχνει ότι σαν φορέας υγείας, αδυνατείς ή δεν θέλεις να ανταπεξέλθεις σε αυτές τις ανάγκες… Εγώ θα έδειχνα εμπιστοσύνη στο προσωπικό του ΕΚΑΒ ξέροντας πολύ καλά πως αντιμετωπίζει τα περιστατικά. Με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται το ΕΚΑΒ απαξιώνεται ο ρόλος του κυρίως στον τομέα των επειγόντων».
«Όταν επί δύο μήνες μένει κενή η θέση της Γ. Γραμματέως του υπουργείου, πόσο γρήγορα να «τρέξουν» οι αποφάσεις για το νοσοκομείο…»
«Μιλάμε για ταχύτητα στην παρέμβαση και στις αποφάσεις και βλέπουμε ότι εδώ και δύο μήνες έχει παραιτηθεί η Γενική Γραμματέας του υπουργείου και ακόμα δεν έχει αντικατασταθεί. Δεν είναι εφικτό, μέσα σε δέκα εκατομμύρια Έλληνες, να βρεθεί κάποιος ή κάποια ικανή για τη συγκεκριμένη θέση; Αν από τη μια πόρτα του υπουργείου μέχρι τη διπλανή της… υπάρχουν τέτοιες αγκυλώσεις, τι να περιμένουμε εμείς στο νοσοκομείο;»
Ακούστε τον κ. Τριάντο:
