Aφιέρωμα του topfm για τον “Στρατηγό” του ελληνικού ποδοσφαίρου Μίμη Δομάζο. Τρεις παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, συμπαίκτες του, μιλούν για τον θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου (ηχητικό)
Του Στέλιου Σαρέσκου
Ο «Στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου, θρυλικός Μίμης Δομάζος, για πολλούς ο μεγαλύτερος Έλληνας παίκτης που έχει αναδείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο, άφησε σήμερα (24/1) την τελευταία του πνοή σε ηλικία 83 ετών, μετά από ανακοπή καρδιάς.
Ο Δομάζος νοσηλευόταν, από τη Δευτέρα, διασωληνωμένος στην Καρδιολογική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Ερυθρός Σταυρός». Η απώλεια του σκόρπισε θλίψη στον ποδοσφαιρικό κόσμο της χώρας και όχι μόνο.
Ο Μίμης Δομάζος, από τα κορυφαία «δεκάρια» στα χρονικά των ελληνικών γηπέδων διέπρεψε επί σειρά ετών, τόσο στον Παναθηναϊκό όσο και στην εθνική ομάδα, ενώ το 2003 ψηφίσθηκε ως ο δεύτερος καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής από την ΕΠΟ. Το 2021, η Διεθνής Ομοσπονδία Στατιστικής του Ποδοσφαίρου τον επέλεξε στην καλύτερη 11άδα όλων των εποχών του ελληνικού ποδοσφαίρου το 2021.
Ως ελάχιστος φόρος τιμής και αναγνώρισης σε όλα όσα προσέφερε επελέγη να είναι ένας από τους τελευταίους λαμπαδηδρόμους, οι οποίοι μετέφεραν την Ολυμπιακή Φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα.
Με το «τριφύλλι» στο στήθος, ο Δομάζος έπαιξε σε 502 αναμετρήσεις (134 γκολ). Οδήγησε τον ΠΑΟ στο «έπος του Γουέμπλεϊ» και στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971, με αντίπαλο την κορυφαία ομάδα της εποχής, τον Αγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ. Μάλιστα, εκείνη την χρονιά ψηφίσθηκε δέκατος καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη.
Στην πλούσια καριέρα του στον Παναθηναϊκό, ο Δομάζος κατέκτησε 13 τίτλους. Την διετία 1978-1980 αγωνίσθηκε στην ΑΕΚ, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, ενώ το 1980 επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, δεδομένου ότι ήθελε να «κρεμάσει τα παπούτσια του» φορώντας την πράσινη φανέλα.
Ο Δομάζος αγωνίσθηκε 50 φορές με την εθνική Ελλάδας και σημείωσε τέσσερα γκολ, ενώ επί σειρά ετών διετέλεσε αρχηγός του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Στις 11 Νοεμβρίου 1980 στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαϊδης» διεξήχθη φιλικός αγώνας με την Αυστραλία, στο πλαίσιο του οποίου τιμήθηκε για την πολυετή προσφορά του στην «γαλανόλευκη», αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.
Στην προσωπική του ζωή, ο Δομάζος υπήρξε παντρεμένος για δώδεκα χρόνια με την σπουδαία τραγουδίστρια Βίκυ Μοσχολιού, με την οποία απέκτησαν μία κόρη, ενώ άλλες δύο κόρες ήταν «καρπός» του δεύτερου γάμου του με την Αργυρώ Θεοδώρου.
Στην εκπομπή του Top Fm «Ρόδος είναι και γυρίζει» και στον Στέλιο Σαρέσκο μίλησαν τρεις παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού που έζησαν, ως συμπαίχτες, για πολλά χρόνια τον Μίμη Δομάζο τόσο με τη φανέλα των «πράσινων» όσο και με αυτή της εθνικής ομάδας.
Ο Ανθιμος Καψής και ο Χάρης Γραμμός που ήταν μαζί με τον «Στρατηγό» στην ομάδα του «Γουέμπλεϊ» (1971) και στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης και ο Νίκος Καρούλιας που τον πρόλαβε για λίγο, στο τέλος της καριέρας του αλλά, οι δύο τους, έγιναν «αχώριστοι» στη συνέχεια , στην ομάδα παλαίμαχων του «τριφυλλιού» , όλοι τους ιδιαίτερα συγκινημένοι, με «κόμπο» σε κάθε τους κουβέντα, μίλησαν για το μεγαλείο του Μίμη Δομάζου και, μεταξύ άλλων, θυμήθηκαν ανέκδοτες ιστορίες.
Άνθιμος Καψής
«Έφυγε ένας πραγματικός γίγαντας»
«Αν ο Μίμης έπαιζε στην Ευρώπη θα είχε ξεπεράσει τον Μαραντόνα»
«Ο, τι και να πούμε για τον Μίμη θα είναι λίγο… Αγαπούσε τον Παναθηναϊκό, αγαπούσε την ομάδα, αγαπούσε τους ποδοσφαιριστές, ενδιαφερόταν και τους πρόσεχε όλους. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω αυτό τον άνθρωπο. Τον αγαπούσα υπερβολικά. Ήταν για μένα ένα μεγάλο στήριγμα. Έφυγε ένας πραγματικός γίγαντας»
Ο Άνθιμος Καψής ήταν συμπαίχτης με τον Μίμη Δομάζο για περίπου εννέα χρόνια, στον Παναθηναϊκό και στην εθνική ομάδα.
Αγωνίστηκε με τους «πράσινους», στη θέση του κεντρικού αμυντικού, μέχρι και το 1984, συμμετέχοντας σε 319 αγώνες (5 γκολ) της Α΄ Εθνικής.
Στον Παναθηναϊκό έπαιξε για πρώτη φορά την περίοδο 1970-71 και έκανε το ντεμπούτο του στον αγώνα με την Έβερτον στο Λονδίνο για το κύπελλο Πρωταθλητριών, τη σεζόν που το “τριφύλλι” έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης .
«Το μεγάλο του προτέρημα ήταν ότι δεν φοβόταν κανέναν, με όποια ομάδα, με όποιον αντίπαλο και να παίζαμε. Είχε πάντα τρομερή αυτοπεποίθηση. «Μη σας νοιάζει, θα τους κερδίσουμε», μας έλεγε πάντα, είτε παίζαμε με ομάδα κατώτερης κατηγορίας είτε με τον Αγιαξ «…
«Πάντα μου έδινε κουράγιο μετά από γκολ που δεχόμασταν. Μας εμψύχωνε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, σαν να ήταν ο προπονητής μας μέσα στο γήπεδο»
«Δεν θα το ξεχάσω ποτέ όταν με στήριξε στα 19 μου χρόνια, σ’ ένα από τα πρώτα μου παιχνίδια στον Παναθηναϊκό στη «Λεωφόρο». Χάθηκε η μπάλα από δική μου μπαλιά στον Δομάζο και ο αντίπαλος σκόραρε. Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες έγραφαν ότι ήταν δικό μου λάθος… μέχρι που βγήκε ο Μίμης και δήλωσε ότι «ο Καψής δεν φταίει σε τίποτα, εγώ του ζήτησα την μπάλα και όλη η ευθύνη για το γκολ είναι δική μου» «
«Όπως δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα εκπληκτικό γκολ που πέτυχε στο Καραϊσκάκη με ανάποδο ψαλίδι. Κανείς δεν το περίμενε, κανείς δεν φανταζόταν ότι θα σκοράρει με αυτό τον τρόπο. Μας ξάφνιαζε συνεχώς με τις εμπνεύσεις του στο γήπεδο. Αν έπαιζε στην Ευρώπη ο Μίμης θα είχε ξεπεράσει και τον Μαραντόνα»
«Τον συνάντησα πριν είκοσι μέρες. Ήταν τόσο ευδιάθετος που δεν σταμάτησε να μου κάνει πλάκα… Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έφυγε αυτός ο γίγαντας»
Ακούστε τον κ. Καψή:
Νίκος Καρούλιας
«Ο Μίμης ήταν ο Πατριάρχης του ελληνικού ποδοσφαίρου»
«Πολλοί ήταν σπουδαίοι παίκτες. Κανένας δεν ήταν Δομάζος. Ήταν ο μεγαλύτερος όλων»
«Μέχρι τα 80 του έτρεχε από τη μια γωνιά του κόρνερ στην άλλη»
Ο Νίκος Καρούλιας, από τους κορυφαίους αμυντικούς που έχει αναδείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο, έζησε τον Δομάζο μετά το τέλος ης καριέρας του «Στρατηγού» και οι δύο τους ήταν εκ των πρωτοπόρων στις εκδηλώσεις και στους αγώνες των παλαίμαχων του Παναθηναϊκού.
«Σήμερα θρηνεί το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για εμάς ήταν ο πατριάρχης του ποδοσφαίρου. Έτσι τον αισθανόμασταν. Η αύρα του ήταν παντού. Από τα αποδυτήρια και μέσα στον αγωνιστικό χώρο μέχρι και τις εξέδρες «
«Μετά το 1981 που έκλεισε την καριέρα του, ερχόταν σε κάθε παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
Με συμπαθούσε ιδιαίτερα γιατί του άρεσε ο τρόπος που έπαιζα. Ήμουνα σύγχρονος αμυντικός και είχε να το λέει.
«Λέμε για μεγάλους ποδοσφαιριστές. Υπήρξαν πολλοί στη χώρα μας, ταλαντούχοι, τεχνίτες, με σημαντική καριέρα, αλλά κανένας δεν ήταν σαν τον Μίμη. Κανένας δεν ήταν Δομάζος, με την έννοια του αρχηγού, του ηγέτη, του προπονητή μέσα στο γήπεδο «.
«Μέχρι και πριν από 4-5 χρόνια, σε αγώνες παλαίμαχων, έτρεχε από τη μια γωνιά του κόρνερ στην άλλη, όπως έκανε και στα νιάτα του. Ηταν μοναδικό το πάθος του για το ποδόσφαιρο, ήταν όλη του η ζωή «
«Όταν σταμάτησε, ασχολήθηκε με Ακαδημίες, με μικρά παιδιά, σε όλη την Ελλάδα. Τα τελευταία 40 χρόνια δεν έλλειψε ποτέ από το γήπεδο που γίνονταν αγώνες μικρών κατηγοριών.
Δεν θα μπορούσε ο Μίμης να αντέξει να μείνει σε καροτσάκι, αν επέστρεφε στη ζωή μετά το περιστατικό της Δευτέρας. Ήταν πολύ αξιοπρεπής για να δεχθεί κάτι τέτοιο»
Ακούστε τον κ. Καρούλια:
Χάρης Γραμμός
«Χάσαμε τον αρχηγό της οικογένειας μας»
«Έβαλε χρήματα από τη τσέπη του για να γίνει η μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό»
«Ο Μίμης γνώρισε μια ήττα στη ζωή του, από τον θάνατο…»
Ο Χάρης Γραμμός «συμβίωσε» ποδοσφαιρικά με τον Μίμη Δομάζο για δέκα ολόκληρα χρόνια. Ηταν ο πρώτος… αποδέκτης των μεταβιβάσεων του Δομάζου, από το χώρο της μεσαίας γραμμής, στις επιθετικές προσπάθειες των «πράσινων» που, συνήθως, κατέληγαν στον «ψηλό» της ομάδας, τον Αντώνη Αντωνιάδη.
«Είναι μέρα θλίψης, μέρα συγκίνησης για όλη την οικογένεια του Παναθηναϊκού αλλά κυρίως για τη δική μας οικογένεια, αυτή των παικτών που τον ζήσαμε τόσα χρόνια. Από μικρά παιδιά που είμασταν την εποχή που πήγαμε στην ομάδα και εκείνος ήταν ήδη «μεγάλο» όνομα» «
«Με τη καθοδήγηση του Δομάζου και του αείμνηστου Φέρεντς Πούσκας, φθάσαμε το 1971 ένα βήμα από την κατάκτηση του κυπέλλου πρωταθλητριών. Είμαι σοκαρισμένος. Ο Μίμης ήταν ένας σπουδαίος ηγέτης και ταυτόχρονα μαχητής στο γήπεδο. Και πολύ εγωιστής που δεν συμβιβαζόταν ποτέ με τίποτα άλλο πέρα από τη νίκη. «
«Αυτή ήταν η πρώτη του μεγάλη ήττα… Και δεν μπορώ καν να το πω… Ο, τι τον νίκησε ο θάνατος… Ο Μίμης με πήρε στον Παναθηναϊκό. Κυριολεκτικά. Αυτός με πρότεινε, αυτός έβαλε χρήματα από τη τσέπη του για να συμπληρωθεί το ποσό της μεταγραφής μου από τον Απόλλωνα Μυτιλήνης. Πίστεψε σε μένα, όταν με είδε σε δοκιμές που γίνονταν στη «Λεωφόρο», και με βοήθησε να κάνω την καριέρα που έκανα.
Είχε μεγάλη καλοσύνη μέσα του και πάντα βοηθούσε τα νέα παιδιά. Ζούσε και ανέπνεε για το ποδόσφαιρο, ανέπνεε για την μπάλα «
«Δεν θα ξεχάσω όταν πήγαμε στην Ολλανδία πριν από 15 χρόνια για να παίξουμε με παλαίμαχους του Αγιαξ, μας είπαν ότι το κάθε ημίχρονο θα διαρκέσει 15 λεπτά… Ο Δομάζος αντέδρασε λέγοντας… «εγώ φεύγω… Τι 15 λεπτά… Τουλάχιστον μισή ώρα το κάθε ημίχρονο να παίξουμε…». Και έτσι έγινε. Τότε ήταν 67-70 χρόνων…»
«Χάσαμε τον αρχηγό της οικογένειάς μας. Νιώθω απέραντη θλίψη. Σκεφτείτε ότι για πολλά χρόνια είμαστε και στο ίδιο δωμάτιο, στις αποστολές της ομάδας «
«Πολλές φορές ξενυχτούσε, με τα μαγαζιά που είχε στην Πλάκα αλλά όταν ερχόταν η ώρα του αγώνα, ήταν πρώτος και καλύτερος…»
Ακούστε τον κ. Γράμμο:
