Του Στέλιου Σαρέσκου
Οι φωνές των φοιτητών, στο τριήμερο της παραμονής τους στο Πολυτεχνείο, το 1973, μέχρι και τη στιγμή που το τανκ γκρέμισε την είσοδο του ιδρύματος, «μπήκαν» σε χιλιάδες σπίτια, μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού που εγκατέστησαν. Η φωνή του σταθμού έγινε σύμβολο της αντίστασης κατά της δικτατορίας, μεταδίδοντας μηνύματα ελπίδας, ενότητας και αγώνα για ελευθερία.
Ο Δημήτρης Παπαχρήστος και η Μαρία Δαμανάκη ήταν οι κύριοι εκφωνητές των συνθημάτων με το χαρακτηριστικό εισαγωγικό των εκπομπών «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο…» να κάνει το γύρο του κόσμου στο επόμενο διάστημα και να επαναλαμβάνεται, μέχρι και σήμερα, από εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο που βίωσε τα γεγονότα των ημερών απ’ όποιο σημείο της χώρας κι αν βρισκόταν…
Ο Δημήτρης Παπαχρήστος, συγγραφέας, αρθρογράφος και παραγωγός ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών, αλλά και ντοκιμαντέρ πολιτικού, ιστορικού και οικολογικού περιεχομένου, μίλησε στον topfm και στην εκπομπή «Ρόδος είναι και γυρίζει» για την συμμετοχή των φοιτητών και του απλού κόσμου στο αντιδικτατορικό κίνημα λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «η δυναμική του δικού μας αγώνα, πριν από 52 χρόνια, μπορεί και πρέπει να πολλαπλασιαστεί στο σήμερα».
«Οι φετινές εκδηλώσεις, τουλάχιστον η δική μου παρουσία σε διοργανώσεις μνήμης για την 52η επέτειο, έχουν σκοπό να τιμήσουν τον Λάμπρο Παπαδημητράκη που ήταν μία από τις φωνές στο ραδιοφωνικό σταθμό, συμμετείχε ενεργά στην εξέγερση και έφυγε φέτος από τη ζωή. Συνέβαλλε τα μέγιστα στη μετάδοση των μηνυμάτων»
«Η σημερινή νεολαία, με τους αγώνες της, να φθάσει εκεί που δεν μπορέσομε εμείς…»
«Καθώς περνούν τα χρόνια, μας δοξάζουν και μας τιμούν περισσότερο. Αν βλέπατε τα παιδιά σήμερα, εδώ στη Σκιάθο όπου βρίσκομαι για να μιλήσω σε σχολεία, θα καταλαβαίνατε ότι είναι το Πολυτεχνείο είναι η κληρονομιά τους για να συνεχίσουν τον αγώνα από εκεί που δεν μπορέσαμε να φτάσουμε εμείς».
«Το Πολυτεχνείο θα το βρίσκουν μπροστά τους και μετά από 100 χρόνια»
«Το Πολυτεχνείο και τα μηνύματα που έστειλε η εξέγερση, θα τα συναντά ο κόσμος μπροστά τους και 100 και 200 χρόνια μετά, όχι απλά ως ένα ιστορικό αλλά ως συμβολικό γεγονός που πάντα θα δείχνει το δρόμο για τη συνέχεια. Είναι ένα γεγονός που κάνει αντιστροφή. Αντί να ξεχαστεί, με την πάροδο του χρόνου, φουντώνει»
«Οσο γίνονται χειρότερα τα πράγματα δυναμώνει και το πνεύμα της εξέγερσης»
«Όλοι αυτοί που κυβερνούν νομίζουν ότι μπορούν να διαχειρίζονται τις ζωές μας και να σκεπάζουν τέτοιες επετείους. Θα την «πατήσουν» από τους σημερινούς νέους που είναι αγανακτισμένοι και έχουν την ανάγκη να ξεσπάσουν γιατί βλέπουν μπροστά τους το σκοτάδι. Οσο γίνονται χειρότερα τα πράγματα τόσο θα δυναμώνει το πνεύμα της εξέγερσης και της αντίστασης»
«Η ζωή μας τουριστικοποιείται! Σε λίγο καιρό θα ξεπουληθούν τα πάντα»
«Ο αγώνας συνεχίζεται και σήμερα. Όταν, 52 χρόνια μετά, έχουμε τον περιβόητο νόμο για τον Άγνωστο Στρατιώτη, επειδή εκεί είναι γραμμένα τα ονόματα των παιδιών που σκοτωθήκανε στα Τέμπη, ζούμε μια κοινοβουλευτική δικτατορία και την ανεχόμαστε. Ο μισός πληθυσμός της χώρας δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα, οικονομικά. Σε λίγο θα τουριστικοποιηθεί και η ζωή μας και θα ξεπουληθούν όλα. Το λέω για εσάς που ζείτε σ ‘ ένα νησί όπως η Ρόδος. Το φοβούνται το Πολυτεχνείο. Όπως τρομοκρατήσαμε τότε τη Χούντα, τρομοκρατούνται και οι σημερινοί βλέποντας τη κεφαλή, έξω από το Πολυτεχνείο που έχει τη μορφή του καθηγητή Νίκου Σβορώνου»
«Χωρίς μνήμη δεν έχει κανένα μέλλον ο τόπος μας»
«Τι είπα στα παιδιά; Ο, τι είχαν την ατυχία να τους μπολιάσω με τη δύναμη που χρειάζεται να πάρουν και την οποία μας δίνουν πίσω για να πολλαπλασιαστεί. Η μνήμη είναι όπλο αυτών των παιδιών για να μπορέσουν να αντισταθούν στην φθορά του χρόνου και σε κάθε μορφή εξουσίας πάνω τους. Χωρίς μνήμη δεν έχει κανένα μέλλον ο τόπος που ζούμε».
«Μας πυροβολούσαν από το «Ακροπόλ» αλλά οι δικές μας «σφαίρες» τους χτυπούσαν στην καρδιά…»
«Τότε, μοιραστήκαμε το φόβο μας με εκατοντάδες άτομα και ακουμπήσαμε ο ένας τον άλλον. Αυτό μας έκανε δυνατούς. Και μείναμε όρθιοι ακόμα κι όταν κάποιος έπεφτε από τις σφαίρες… Οι δικές μας σφαίρες έβγαιναν από το ραδιοφωνικό σταθμό και τους χτύπαγαν στην καρδιά. Αυτό μας έκανε άτρωτους. Και ακολούθησε ότι ακολούθησε…»
Ακούστε τις δηλώσεις του Δημήτρη Παπαχρήστου (ηχητικό):
