Γράφει ο Αναστάσιος Ν. Σπανός
Τον φίλο μου, τον μέντορά μου, τον πολιτικό μου πατέρα, με τη συμπλήρωση τριών χρόνων από τον θάνατό του.
Ο Αριστοτέλης Παυλίδης υπήρξε μοναδικό πολιτικό φαινόμενο, ο κορυφαίος πολιτικός της Δωδεκανήσου, ο ευπατρίδης της πολιτικής και ο φτερωτός υπουργός του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου.
Ήταν πάντοτε ζεστός και ανθρώπινος. Με την κοφτερή του ματιά και το αλάθητο πολιτικό του κριτήριο, ζύγιζε τον καθένα με απόλυτη ακρίβεια.
Με τη σπάνια και χαρισματική προσωπικότητα και το μοναδικό του χιούμορ, γοήτευε και καθήλωνε τους συνομιλητές του από την πρώτη στιγμή.
Τον χαρακτήριζε πάντα η αφοσίωση, η δοτικότητα, η αληθινή και άδολη αγάπη που έτρεφε για τους φίλους, τους συνεργάτες και όλους τους κατοίκους των νησιών.
Έντιμος, ειλικρινής και λεβέντης.
Με πάθος αστείρευτο και ανεξάντλητη δύναμη.
Έθετε πάντοτε τον εαυτό του, χωρίς να υπολογίζει κανένα κόστος, στην υπηρεσία των νησιών και των νησιωτών.
Γνώριζε τα προβλήματα του κάθε τόπου απ’ έξω κι ανακατωτά.
Απευθυνόταν σε όλα τα νησιωτάκια με το μικρό τους όνομα, τους αγαπούσε όλους και τον αγαπούσαν υπερβολικά. Ήταν ο άνθρωπός τους, ήταν δίπλα τους, τους βοηθούσε και τους στήριζε στις ευκολίες και στις δυσκολίες, στα καλά και στα κακά. Φύλακας άγγελός τους σε θέματα υγείας, βοηθός και συμπαραστάτης σε οτιδήποτε είχαν ανάγκη.
Τίποτα δεν μπορούσε να τον σταματήσει, ήταν αεικίνητος.
Ταξίδευε με φουρτούνες και μπουνάτσες.
Όργωνε τη θάλασσα και τον αέρα, πάντα παρών στην πρώτη γραμμή είτε για να βοηθήσει είτε για να παρευρεθεί σε εκδηλώσεις πολιτιστικές, θρησκευτικές, πολιτικές και ιδιωτικές.
Το τηλέφωνό του ήταν ανοιχτό 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, πάντα στη διάθεση των νησιωτών και των θεσμικών αρχών του τόπου.
Μέσα στη μεγάλη του αγκαλιά αγκάλιαζε τους πάντες, φίλους και εχθρούς.
Μια στάση ζωής μοναδική, αξιοπρεπής, ακέραιος, δίκαιος, υπερήφανος και ανυποχώρητος όπου και όταν χρειαζόταν.
Πιστός στις αρχές και τις αξίες του, τις οποίες δεν πρόδωσε ποτέ. Ο άνθρωπος, ο πολιτικός που έβαζε πάνω από όλους, ακόμα και από την οικογένειά του, τον τόπο και την πατρίδα.
Κλείνω με τα λόγια που είπε τον Μάιο του 2004, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του ως υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, λόγια ακριβά, μοναδικά και ιστορική παρακαταθήκη για όλους μας:
«Επιτελούμε εθνική αποστολή. Γι’ αυτό και θα βαδίσουμε όλοι μαζί, χέρι-χέρι θα ταξιδέψουμε στο ίδιο σκάφος, το σκάφος που θα πλέει στα γαλάζια νερά του αρχιπελάγους μας, του Αιγαίου μας.»
Αγαπημένε μας Τέλη,
λείπεις σε όλους εμάς, τους φίλους σου, που σε αγαπήσαμε, σε εμπιστευτήκαμε και σε στηρίξαμε όλα τα χρόνια της σπουδαίας πολιτικής σου διαδρομής.
Θα ζεις για πάντα μέσα στις καρδιές μας και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να παραμείνει άσβεστη η μνήμη σου.
Τέλη, σε αναζητούν όλα τα νησιωτάκια…
