Άρθρο του Παναγιώτη Γ. Μπουλιέρη
Μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής
«Όλοι το ίδιο είναι», «τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενοι». Φράσεις-κλισέ που ακούγονται ξανά και ξανά κάθε φορά που ένα νέο σκάνδαλο έρχεται στο φως. Φράσεις που παρουσιάζονται ως ρεαλιστικές διαπιστώσεις, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργούν ως καταφύγιο: στη γενίκευση, στην αδράνεια, στη συγκάλυψη.
Όταν η εξουσία έχει φθαρεί, δεν προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι καλύτερη. Προσπαθεί απλώς να πείσει ότι κανείς δεν είναι καλύτερος. Ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Ότι όλοι είναι ίδιοι. Πρόκειται για μια κυνική, αλλά αποτελεσματική στρατηγική: η απαξίωση του συνόλου της πολιτικής ζωής, ώστε να εξουδετερωθεί κάθε έννοια πολιτικής επιλογής. Αν δεν υπάρχει διαφορά, δεν υπάρχει λόγος να ψηφίσεις. Δεν υπάρχει λόγος να αγωνιστείς. Δεν υπάρχει λόγος να ελπίζεις.
Αυτός ο μηδενισμός, όσο «λογικός» κι αν παρουσιάζεται, δεν οδηγεί στην ανατροπή του συστήματος. Οδηγεί στην ακινησία. Και η ακινησία είναι προνόμιο των ισχυρών. Όταν ο πολίτης απομακρύνεται από την πολιτική, δεν απορρίπτει το σύστημα – απλώς αποδέχεται σιωπηλά το υπάρχον. Έτσι, εκείνος που ήδη κυβερνά παραμένει στο απυρόβλητο.
Η φράση «όλοι το ίδιο είναι» δεν είναι απλώς προϊόν απογοήτευσης. Είναι μια κατασκευή: μια εσκεμμένη εξίσωση ανόμοιων προσώπων και καταστάσεων, που εξυπηρετεί την αναπαραγωγή της εξουσίας χωρίς λογοδοσία. Είναι ο μηχανισμός που αποστειρώνει την πολιτική από το βασικό της περιεχόμενο: τη σύγκρουση προτάσεων, αξιών και προτεραιοτήτων.
Η πραγματικότητα, όμως, έρχεται να διαψεύσει αυτές τις εξισώσεις. Υπάρχει πολιτική δύναμη που επιλέγει άλλον δρόμο. Το ΠΑΣΟΚ, με τον Νίκο Ανδρουλάκη, δεν λαϊκίζει. Επιμένει στη θεσμική λειτουργία του κράτους, στη διαφάνεια, στην κοινωνική συνοχή. Δεν αναζητά απλώς πρωτιές στις εκλογές· διεκδικεί μια νέα αντίληψη πολιτικής: χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς κραυγές, χωρίς υποκρισία.
Το ΠΑΣΟΚ καταθέτει προτάσεις για ένα κράτος που λειτουργεί. Για μια Δημόσια Υγεία που δεν εξευτελίζεται. Για μια Παιδεία που παρέχει αξιοπρέπεια και ευκαιρίες. Για μια Δικαιοσύνη που δεν βρίσκεται υπό την επιρροή του Μεγάρου Μαξίμου.
Η στάση του Κινήματος στις υποθέσεις των παρακολουθήσεων, της τραγωδίας στα Τέμπη και, τώρα, στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, δείχνει συνέπεια, κοινοβουλευτικό ήθος και άρνηση κάθε μικροπολιτικού παζαριού. Αποδεικνύει πως δεν είναι όλοι το ίδιο.
Το ΠΑΣΟΚ, σήμερα, επιχειρεί να απαντήσει στις παθογένειες με ουσία και ήθος. Να υπενθυμίσει πως η αποχή δεν είναι λύση – ούτε για το παρόν, ούτε για ένα μέλλον με προοπτική. Όσο ισοπεδώνονται τα πάντα, τόσο ενισχύονται εκείνοι που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα.
