ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΑΡΕΝΟΥ ΜΕ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ (ηχητικό)
Καθολική Θαρενού
«Οφείλουμε πολλά στον κόσμο – Θα έχουμε ελληνική εξέδρα στο Βερολίνο», λέει η Καθολική Θαρενού για την πρώτη θέση του τραγουδιού «Θα τραγουδάω. Όσο ζω» και τη συμμετοχή στο διεθνή διαγωνισμό του Βερολίνου
«Ήθελα να γράψω ένα τραγούδι με αισιόδοξο μήνυμα που θα μιλάει για τη δύναμη της αγάπης»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΑΡΕΝΟΣ:
«Αν είχαμε άλλους γονείς, δεν θα ήμασταν τώρα εδώ – Η χειρότερη αναπηρία στον άνθρωπο είναι η κακή ψυχολογία», υποστήριξε ο Δημήτρης Θαρενός, αδελφός της Καθολικής, για τη στήριξη της οικογένειάς τους και το πώς η ψυχολογία καθορίζει τη στάση του ανθρώπου στη ζωή.
«Θα αφήσουμε χώρο στη βαλίτσα για να βάλουμε το βραβείο. Αλλιώς θα πάρουμε σοκολάτες… »
Του Στέλιου Σαρέσκου
Η συγκινητική ιστορία πίσω από το τραγούδι «Θα τραγουδάω. Όσο ζω» που θα ακουστεί, για λογαριασμό της χώρας μας, σε κάθε γωνιά της ηπείρου μας, το βράδυ της Παρασκευής (16/5) στο Βερολίνο, στον 3ο διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού, με συμμετοχή μουσικών με αναπηρία όρασης, μοιάζει με πολύ όμορφο παραμύθι… Αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή, γεμάτη από δύναμη ψυχής και αγάπη για τη ζωή!
Τα αδέλφια, Καθολική και Δημήτρης Θαρενός, από τον Έμπωνα της Ρόδου, χάρη στους στίχους, τη μουσική, την ενορχήστρωση και τη μίξη του παραπάνω τραγουδιού, κέρδισαν, και μάλιστα με διαφορά, τον διαγωνισμό πρόκρισης, συγκεντρώνοντας ποσοστό 67,3%, έναντι 32,7% του τραγουδιού «Silver Night» της Στέλλας Κανταρτζή, που κατέλαβε τη 2η θέση.
Για πρώτη φορά, η χώρα μας θα εκπροσωπηθεί δια ζώσης στο διαγωνισμό που διοργανώνεται από τη γερμανική ομοσπονδία ατόμων με αναπηρία όρασης και τον οργανισμό VIEWS International.
Η Καθολική και ο Δημήτρης θα εμφανιστούν στον πρώτο κύκλο των διαγωνιζόμενων (20.15 – 21.45) και συγκεκριμένα 12οι στη σειρά. Στο τέλος του δεύτερου κύκλου (22.00-23.25 με την δεύτερη 12άδα χωρών), θα ξεκινήσει η ψηφοφορία.
Στο σύνδεσμο https://strawpoll.com/ilsc, που θα ανοίξει στις 23.25 και θα διαρκέσει για 15΄, δηλαδή έως τις 23.40, είναι υποχρεωτικές δύο ψήφοι. Οι Ελληνες μπορούν να ψηφίσουν το ελληνικό τραγούδι και ακόμα ένα, για να είναι έγκυρη η ψήφος.
Ο σύνδεσμος της «ζωντανής» μετάδοσης θα είναι διαθέσιμος την Παρασκευή 16 Μαΐου 2025 στις 20:00, ενώ ο σύνδεσμος της ψηφοφορίας θα είναι διαθέσιμος μόνο από τις 23:25 έως τις 23:40.
Ο διαγωνισμός θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω youtube από τον σύνδεσμο:
Η Καθολική Θαρενού και ο Δημήτρης Θαρενός φιλοξενήθηκαν στο στούντιο του topfm και στην εκπομπή «Ρόδος είναι και γυρίζει» και μίλησαν στον Στέλιο Σαρέσκο για το ταξίδι που τους φέρνει μέχρι το Βερολίνο.
Ένα λαμπερό ταξίδι με πιλότο το μεράκι τους για τη μουσική και το τραγούδι και… συνεπιβάτες τις χιλιάδες αγκαλιές και ευχές των ανθρώπων που στήριξαν και στηρίζουν την προσπάθεια των δύο αυτών καταπληκτικών παιδιών, με το απαράμιλλο μεγαλείο ψυχής, που έφθασαν από τον Έμπωνα Ρόδου στην ελίτ της Ευρώπης. Αλλά με τη σκέψη τους πάντα στους αγαπημένους τους γονείς και στον τόπο που γεννήθηκαν, στους ανθρώπους που τους μεταλαμπάδευσαν τα ιδανικά και τις αξίες της ζωής και στο μέρος που «έχτισαν» τα όνειρά τους…
ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΘΑΡΕΝΟΥ: «Οφείλουμε πολλά στον κόσμο – Θα έχουμε ελληνική εξέδρα στο Βερολίνο»
«Να στείλουμε την αγάπη μας σε όλο τον κόσμο που μας ακούει και να τους ευχηθούμε να τραγουδάνε πάντα. Φθάσαμε σε αυτό το σημείο χάρη στη στήριξη του. Τους ευχαριστούμε. Πήραμε πολύ αγάπη και εκτίμηση. Μας ενημέρωσαν ότι για πρώτη φορά υπήρχε, στη χώρα μας, τέτοια συμμετοχή σε διαδικασία πρόκρισης στον διεθνή διαγωνισμό. Όλο αυτό το οφείλουμε στον κόσμο».
«Μαζί μας, στο ταξίδι, θα είναι η μανούλα μας και κάποιοι πολύ αγαπημένοι φίλοι που είναι δίπλα μας από την πρώτη στιγμή. Θα έχουμε εξέδρα το βράδυ της Παρασκευής! Όσα ευχαριστώ και να πούμε σε αυτούς τους ανθρώπους είναι λίγα… Είναι ευλογία να έχεις καλούς φίλους».
«Ήθελα να γράψω ένα τραγούδι με αισιόδοξο μήνυμα που θα μιλάει για τη δύναμη της αγάπης»
«Όταν άρχισα να γράφω το τραγούδι, τους στίχους και τη μουσική, ήθελα να είναι πολύ αισιόδοξο, γιατί μετά τον κορωνοϊό, η ψυχολογία του κόσμου δεν ήταν ίδια με πριν. Σκεφτόμουν ένα αισιόδοξο μήνυμα, με χαρούμενους στίχους που να μεταφέρουν τη δύναμη της αγάπης. Πιο αισιόδοξο δε γίνεται…».
«Ο Δημήτρης έκανε την ενορχήστρωση, τα φωνητικά και φυσικά το ραπ… Αν δεν είχα τον αδελφό μου, δεν θα ήταν τόσο πετυχημένο το τραγούδι. Το κάναμε με πολύ αγάπη, με πολύ μεράκι. Είχε πολύ γέλιο στις ηχογραφήσεις τις οποίες κάναμε μόνοι μας. Η έκπληξη του τραγουδιού είναι ο Δημήτρης που δεν ραπάρει ποτέ… Τώρα το έκανε».
«Η στήριξη της οικογένειας και των ανθρώπων του χωριού μας κάνει να νιώθουμε πολύ τυχεροί»
«Είναι πολύ βασικό για ένα άτομο που έχει την οποιαδήποτε αναπηρία να έχει υποστηρικτικό περιβάλλον, πόσο μάλλον από την ίδια την οικογένεια και από τους ανθρώπους που είναι γύρω του. Είμασταν πάρα πολύ τυχεροί γιατί και η οικογένεια μας μας στήριξε και οι άνθρωποι του χωριού που μεγαλώσαμε μας αντιμετώπισαν ισότιμα. Πήραμε και δώσαμε αγάπη, μετά ήρθε η μουσική που ήταν για εμάς μια ψυχοθεραπεία. Μας βοηθούσε πολλές φορές, όταν δεν είμασταν καλά, να ξεθυμάνουμε. Μας έδωσε μια αυτοεκτίμηση, μια σιγουριά για το αύριο».
«Το κάθε άτομο με πρόβλημα αναπηρίας έχει τη μεγάλη αγωνία για το τι θα κάνει όταν μεγαλώσει. Η μουσική μας βοήθησε να σταθούμε στα πόδια μας».
«Πηγαίνουμε να παίξουμε μουσική και εκτός Ρόδου. Πάμε συχνά στην αγαπημένη Σύρο όπου μας προσκαλεί το αγαπημένο μας σωματείο, η Αρωγή. Γίνονται πολύ ωραίες συναυλίες. Γενικά, πάμε σε πολλά νησιά».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΑΡΕΝΟΣ: «Στο παρά ένα… προλάβαμε τον διαγωνισμό – Η αλλαγή κανονισμού ευνοεί τις μεγάλες χώρες»
«Η αλήθεια είναι ότι προλάβαμε να πάρουμε μέρος την τελευταία στιγμή… Δεν είχαμε δει την ανάρτηση του ΚΕΑΤ (Κέντρο Εκπαίδευσης & Αποκατάστασης Τυφλών) που είναι συνδιοργανωτής και παρ΄ολίγο να μείνουμε εκτός διαδικασίας… Μας ενημέρωσαν φίλοι, όταν είμασταν στη Θεσσαλονίκη και μπορέσαμε μέσα σε δύο μέρες να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή μας. Με την ευκαιρία, στέλνουμε την αγάπη μας στη Θεσσαλονίκη γιατί εκεί έτυχε να συμβεί αυτό και να μη χάσουμε τις προθεσμίες».
«Η αλλαγή του κανονισμού, με τη κάθε χώρα να μπορεί να ψηφίζει τον εαυτό της, μας αδικεί, με την έννοια ότι οι μεγαλύτερες πληθυσμιακά χώρες έχουν αυτόματα ένα σημαντικό προβάδισμα. Ελπίζουμε ότι, από τη στιγμή που είναι υποχρεωτική η δεύτερη ψήφος, αρκετοί, πέρα από τη χώρα τους, να επιλέξουν την Ελλάδα για τη δεύτερη ψήφο. Οι φίλοι μας που θέλουν να μας ψηφίσουν, ας προσέξουν αυτή τη λεπτομέρεια γιατί αν ψηφίσουν μόνο εμάς, δεν θα προχωρήσει η ψηφοφορία…».
«Εκτός από τα προφίλ μας στο Facebook, έχουμε φτιάξει μια ομάδα «Θα τραγουδάω. Οσο ζω» και εκεί θα ενημερώνεται κάποιος πιο εύκολα».
«Αν είχαμε άλλους γονείς, δεν θα είμασταν τώρα εδώ…»
«Ήρθε μια μέρα η Καθολική και μου είπε … σου έχω μια έκπληξη. Απόρησα… Και μου φέρνει το ραπ… Εγώ είχα συνηθίσει το παραδοσιακό και ξαφνικά έπρεπε να ραπάρω.
Τώρα θα μου μείνει κουσούρι.
Έπαιζα αρμόνιο από μικρός, δώρο από τον συγχωρεμένο τον πατέρα μας. Μετά έμαθα και μπουζούκι. Η αδερφή μου παίζει αρμόνιο, οπότε δεν θα μπορούσαμε να παίζουμε και οι δύο αρμόνιο. Έτσι έμαθα μπουζούκι για να μπορούμε να παίζουμε μαζί».
«Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να μεγαλώνουν σε ένα χωριό δύο παιδιά. Ο, τι είμαστε το οφείλουμε στους γονείς μας. Αν είχαμε άλλους γονείς, δεν θα είμασταν τώρα εδώ. Αν μας ακούνε τώρα γονείς που έχουν παιδιά με αναπηρία, να θυμούνται είναι ότι όλα μπορεί να είναι δύσκολα στην αρχή. Όμως, όταν προσπαθούμε και δεν το βάζουμε κάτω και οι γονείς παροτρύνουν τα παιδιά να κάνουν πράγματα και είναι δίπλα τους, μπορούν να τους αλλάξουν όλη τη ζωή».
«Η χειρότερη αναπηρία στον άνθρωπο είναι η κακή ψυχολογία»
«Η χειρότερη αναπηρία στον άνθρωπο είναι η κακή ψυχολογία. Ο καθένας που έχει κάποιο πρόβλημα πρέπει να το αποδεχθεί και να είναι εκεί οι άνθρωποι του. Είναι σημαντικό να μην ντρέπονται οι άνθρωποι του για σένα».
«Κι εμείς, παίξαμε σημαντικό ρόλο στο πως μας αντιμετωπίζουν οι γύρω μας. Αυτά λειτουργούν σαν καθρέπτης. Ποτέ δεν κουράζαμε τους φίλους μας σε σχέση με το πρόβλημα αναπηρίας που έχουμε. Ποτέ δεν τους κάναμε να νιώσουν άσχημα. Αν μας λέγανε, για παράδειγμα, Δημήτρη… δες αυτό. Δεν λέγαμε γιατί μου είπες… δες. Αυτοσαρκαζόμαστε πάρα πολύ. Κι αυτό δίνει μια άνεση στον κόσμο που μας πλησιάζει γιατί δεν φοβάται να εκφραστεί ελεύθερα μαζί μας».
«Θα αφήσουμε χώρο στη βαλίτσα για να βάλουμε το βραβείο. Αλλιώς θα πάρουμε σοκολάτες… »
«Έχουμε το δικό μας σχήμα, που είμαστε τρία άτομα σταθερά, η αδερφή μου, εγώ και ένας ντράμερ. Και κατόπιν συμπληρώνουμε το σόλο, το παραδοσιακό όργανο, που θέλει ο καθένας, ανάλογα με τις προτιμήσεις του. Δηλαδή, πρέπει να έχουμε ένα κλαρίνο μαζί μας, να έχουμε μία λύρα, ένα βιολί, ό, τι μας ζητήσει ο κόσμος».
«Φεύγουμε αύριο (14/5) για το Βερολίνο και θα αφήσουμε χώρο στη βαλίτσα για να βάλουμε το βραβείο στην επιστροφή… Αλλιώς, θα βάλουμε σοκολάτες».
Ακούστε την Καθολική και Δημήτρη Θαρρενού:
