Tο πρόσφατο γεγονός με την κατάρρευση μεγάλου μέρους από τις σκαλωσιές που ήταν στημένες για την ανακαίνιση του ξενοδοχείου Grand Hotel του Ομίλου Μήτση, αναδεικνύει για ακόμα μια φορά το ότι, μπροστά στα κέρδη δεν λογαριάζουν την ανθρώπινη ζωή. Ακόμα και το πιο βασικό πράγμα, όσον αφορά τις κατασκευές, που είναι η ασφάλεια και η στατικότητα της σκαλωσιάς, δεν θεωρείται αυτονόητο στα πλαίσια αυτού του συστήματος και λογίζεται ως κόστος.
Το γεγονός ότι η κατάρρευση θα μπορούσε να είχε συμβεί λίγες μόλις ώρες πριν, που το εργοτάξιο ήταν σε λειτουργία και πάνω στην σκαλωσιά υπήρχαν εργάτες αναδεικνύει ότι μιλάμε για έγκλημα. Όπως επίσης και το ότι από τύχη και πάλι δεν περνούσε εκείνη τη στιγμή κάποιος περαστικός από κάτω για να τον καταπλακώσουν οι σκαλωσιές.
Για το περιστατικό αυτό δεν ευθύνεται ούτε η κακιά η ώρα αλλά ούτε και ο δυνατός αέρας που φυσούσε στο νησί. Αλλωστε δεν ήταν και πρωτοφανείς συνθήκες τέτοιες έντασης αέρα, όπου συχνά υπάρχουν στο νησί μας.
Βασικός ένοχος είναι η πολιτική που ακολουθεί το κράτος, κυβέρνηση και εργοδοσία όπου στην λογική του να γίνουν όλα πιο γρήγορα, πιο εντατικά και με όσο το δυνατό μικρότερο κόστος βάζουν συνεχώς σε κίνδυνο τις ζωές της εργατικής τάξης και του λαού.
Αναδεικνύεται με τον πιο τραγικό τρόπο ότι τα ατυχήματα τα οποία συμβαίνουν καθημερινά στους χώρους δουλειάς είναι προδιαγεγραμμένα εγκλήματα και όχι τυχαία γεγονότα όπως θέλουν να λένε. Τα τελευταία δύο χρόνια μετράμε 300 νεκρούς στους χώρους δουλειάς.
Αντίστοιχα συμβολή στην μετατροπή των χώρων δουλειάς σε αρένες θανάτου έχει και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Μια κατάσταση διαλυτική με την Επιθεώρηση Εργασίας να είναι υποστελεχωμένη, αλλά και η μετατροπή της σε ανεξάρτητη αρχή που παίζει ένα ρόλο σε πολλές περιπτώσεις διακοσμητικό. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει Κλιμάκιο Τεχνικής Επιθεώρησης στο νησί μας, που είναι το αρμόδιο για την τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς!
Αυτό είναι που μετατρέπει τους χώρους δουλειάς σε δεκάδες “κοιλάδες των Τεμπών” και αυτό μόνο οι εργαζόμενοι με τον αγώνα και την πάλη τους μπορούν να το εμποδίσουν.
Οι εργαζόμενοι έχουν την δύναμη να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική που λογαριάζει τις ζωές τους για κόστος. Φάνηκε στην απεργία στις 28 του Φλεβάρη, μέσα από τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλοι την Ελλάδα που έδωσαν ώθηση στον αγώνα τους και την μάχη για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Οι εργαζόμενοι με αυτήν την ώθηση και μέσα από τα σωματεία τους με τον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα απέναντι στην κυβέρνηση και την εργοδοσία μπορούν να καταφέρουν να δουλεύουν με ασφάλεια, να κατοχυρώσουν το αυτονόητο δικαίωμά τους, να μπορούν να γυρίσουν στο σπίτι ασφαλείς μετά τη δουλειά.
Απαιτούμε άμεσα να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα τα οποία υπάρχουν, όπως το ποιος έδωσε την άδεια για τις σκαλωσιές, ποιος έκανε έλεγχο για να διαπιστώσει ότι τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας και να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση.
Η απεργία στις 9 Απριλίου μπορεί να αποτελέσει δυναμική συνέχεια και έναν ακόμα μεγάλο σταθμό συνάντησης, οργάνωσης, διεκδίκησης των εργαζομένων για να ζήσουν με ασφάλεια, για να κάνουν πράξη το σύνθημα “Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!
Τομεακή Επιτροπή Νότιας Δωδεκανήσου
