Αν το “καυτό” καλοκαίρι στο πεδίο των ελληνοτουρκικών ξεπεράστηκε δεν είναι σίγουρο πως θα συμβεί το ίδιο και για το φθινόπωρο. Ο “συναγερμός” που σήμανε στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας με τις αεροναυτικές ασκήσεις στα νοτιανατολικά της Καρπάθου ήταν ένα σαφές “σήμα” από την Άγκυρα σε σχέση με τις προθέσεις της. Όχι πως η τακτική των Navtex – αντιNavtex είναι άγνωστη στην ελληνική πλευρά. Ο Ερντογάν παγίως επιχειρεί να προκαλεί εντάσεις όποτε μπορεί στο Αιγαίο και να ανοίγει πολλά μέτωπα. Απλώς αυτή την περίοδο δείχνει να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση χρησιμοποιώντας όλη τη διαπραγματευτική δύναμη που έχει σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία. Ταυτόχρονα θεωρεί πως μπορεί να έχει πολύ καλύτερη πρόσβαση στην Ουάσιγκτον σε σχέση με την περίοδο διακυβέρνησης Μπάιντεν. Η προκλητική ρητορική του Χακάν Φιντάν λειτούργησε “αφυπνιστικά” και ουσιαστικά έβαλε ένα τέλος στα “ήρεμα νερά” που κατά πολλούς έτσι και αλλιώς ήταν παραπλανητικά.
Η κίνηση της Τουρκίας αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί το διήμερο 15-16 Σεπτεμβρίου η μεγάλη αεροναυτική άσκηση “Ευνομία” με τη συμμετοχή Ελλάδας – Γαλλίας – Ιταλίας και Κύπρου. Το μήνυμα είναι ένα και συγκεκριμένο από την Άγκυρα: δεν μπορεί να υπάρξουν ενεργειακές κινήσεις – εκμεταλλεύσεις στην ευρύτερη περιοχή χωρίς να έχει λόγο και η ίδια.
Το επιχειρούμενο “μπρα ντε φερ” νοτιοανατολικά της Καρπάθου δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την επικείμενη επανεκκίνηση της πόντισης του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου που έχει και ευρωπαϊκή σφραγίδα και επιχείρησε να ακυρώσει η τουρκική πλευρά. Εμπλέκονται οι χώρες που θα συμμετάσχουν στην άσκηση “Ευνομία”. Τι δεν θέλουν και τι ενοχλεί, μεταξύ άλλων τους Τούρκους από το συγκεκριμένο τεράστιο έργο; Τη σύνδεση της Ευρώπης με το Ισραήλ γεγονός που θα ενισχύσει ακόμα πιο πολλούς τους δεσμούς της αντίπαλης χώρας με την Ελλάδα. Τα επεισόδια που είχαν καταγραφεί στην Κάσο δεν αφήνουν πολλά περιθώρια εφησυχασμού στην Αθήνα και οι φθινοπωρινοί μήνες δίκαια έχουν χαρακτηριστεί “κόκκινοι” σε επίπεδο διπλωματικής και στρατιωτικής ετοιμότητας. Η στρατηγική της Άγκυρας να αναδείξει την περιοχή ως “προβληματική” και να επιβάλει τη δική της βούλησης μέσω μιας δυναμικής παρουσίας είναι διαχρονική.
Στην πολυπαραγοντική “εξίσωση” έχει μπει η αρνητική επιρροή της Τουρκίας στη Λιβύη που πλέον έχει επεκταθεί στο ανατολικό τμήμα της και στον στρατάρχη Χαφτάρ. Του τουρκολιβυκό μνημόνιο, αν και παράνομο χωρίς να είναι σε θέση να παράξει κάποια αποτέλεσμα που να βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, συνεχίζει να “ταλαιπωρεί” την ελληνική πλευρά, καθώς μέσω αυτού επιχειρείται να εγκλωβίστουν τα ελληνικά νησιά στα περιορισμένα όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης των 6 ναυτικών μιλίων. Η συμμετοχή της αμερικανικής Chevron στις έρευνες νοτίως της Κρήτης είναι κομβική, καθώς θα βάλει “φρένο” σε πολλούς από τους σχεδιασμους των γειτόνων.
Με το κυπριακό να παραμένει το μεγάλο “αγκάθι” και την Τουρκία να συνεχίζει να προκαλεί, το μεταναστευτικό, αλλά και τις εντάσεις και το ιδιοκτησιακό καθεστώς στη Μονή Σινά να συνεχίζουν να προκαλούν ανησυχία τα μέτωπα είναι πολλά για την ελληνική πλευρά. Σε σχέση με την Άγκυρα δεν είναι βέβαο μέσα σε αυτό το περιβάλλον πως μπορεί να πραγματοποιηθεί ένας ουσιαστικός διάλογος με την ημερομηνία για τη διεξαγωγή του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας ανάμεσα στις δυο πλευρές να παραμένει ανοιχτή. Ίσως το επικείμενο ραντεβού Μητσοτάκη – Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, μετά τις 20 του μήνα στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, να αποδειχτεί καθοριστικό.
Πηγή: skai.gr
