Η Ελένη Τσίκκη πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ιαλυσού και η Ερμιόνη Μπότσαρη νυν πρόεδρος στον topfm (ηχητικό)
Ελένη Τσίκκη: «Θα μείνω δίπλα στους ανθρώπους που ανέλαβαν να συνεχίσουν το έργο μας»
Ερμίνα Μπότσαρη: «Ο πιο γλυκός και… ιστορικός καφές, τη μέρα που δέχθηκα την πρόταση της Ελένης Τσίκκη»
Του Στέλιου Σαρέσκου
Αλλαγή «φρουράς» έγινε πριν από δύο μήνες στην προεδρία του Συλλόγου Γυναικών Ιαλυσού, με την Ελένη Τσίκκη, μετά από 25 χρόνια στο «τιμόνι» και 38 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας, από την ίδρυση, τη θεμελίωση, το μεγάλωμα και την αναγνώριση του συλλόγου ως έναν από τους πλέον δραστήριους, παραγωγικούς και δυναμικούς σε όλο το νησί, να παραδίδει τη σκυτάλη στην Ερμίνα Μπότσαρη, πρώην πρόεδρο της Κοινότητας Ιαλυσού και νυν σύμβουλο.
Η Ελένη Τσίκκη και η Ερμίνα Μπότσαρη φιλοξενήθηκαν στο στούντιο του topfm και στην εκπομπή «Ρόδος είναι και γυρίζει» και μίλησαν στον Στέλιο Σαρέσκο για την πορεία του συλλόγου στο πέρασμα των χρόνων, για το παραδοσιακό σπίτι του Συλλόγου, για τις σχέσεις ζωής με τις γυναίκες και γενικότερα τον κόσμο της Ιαλυσού, για το σήμερα και το αύριο μιας ομάδας που παραμένει στην «πρώτη γραμμή» της καθημερινότητας, αφοσιωμένη στην φροντίδα και στην αγκαλιά όλων όσοι την έχουν ανάγκη, αλλά και για τη γιορτή της μητέρας (11/5).
Ελένη Τσίκκη: «Θα μείνω δίπλα στους ανθρώπους που ανέλαβαν να συνεχίσουν το έργο μας»
«Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1987 από την αείμνηστη Σέβα Μαλαματή η οποία ήταν μητέρα της Ερμίνας. Είμαι από τα ιδρυτικά μέλη αλλά ανέλαβα την προεδρία το 1999. Τώρα, ήρθε ή ώρα να παραδώσω τα ηνία στην Ερμίνα που είναι πολύ δημιουργική και είμαι σίγουρη ότι θα αναβαθμίσει το σύλλογο ακόμα περισσότερο».
«Η δική μου γενιά έκανε πολλά πράγματα όλα αυτά τα χρόνια και φυσικά θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα στους ανθρώπους που ανέλαβαν να συνεχίσουν το έργο του συλλόγου».
«Το Παραδοσιακό σπίτι ήταν το… πρώτο μου σπίτι»
«Τι να πρωτοθυμηθώ από τις θεατρικές παραστάσεις που κάναμε, με τοπική διάλεκτο, για να μαθαίνουν και να συνεχίζουν τα παιδιά τις παραδόσεις του τόπου… Πήγαιναν αργότερα τα παιδιά στη καφετέρια και έλεγαν τις φράσεις που μάθαιναν στην παράσταση. Όμως, μπορώ να υπερηφανεύομαι για το παραδοσιακό μας σπίτι, από τα καλύτερα στη Ρόδο. Ήταν, όχι το δεύτερο, το πρώτο μου σπίτι… Συλλέξαμε πολλά πράγματα, μεγάλης συναισθηματικής αξίας, από τους συμπολίτες μας που άνοιξαν τα μπαούλα τους και μας τα πρόσφεραν για να τα φροντίσουμε και να τα εκθέσουμε. Πολλοί, δεν ήξεραν και τα πετούσαν… Τα μαζεύαμε από τα σκουπίδια και τους δίναμε αξία».
«Κάθε επιτυχία στόχου, μας γέμιζε χαρά και ευτυχία – Το έργο του συλλόγου είναι και φιλανθρωπικό»
«Όλες οι στιγμές που ζήσαμε ήταν μοναδικές. Κάθε φορά που πετυχαίναμε ένα στόχο, γεμίζαμε από χαρά και ευτυχία. Η αλήθεια είναι ότι πέρασε ο καιρός χωρίς να το καταλάβουμε, ίσως γιατί ήμασταν πολύ αφοσιωμένες και αφιερώναμε πολλές ώρες στο σύλλογο. Ποτέ δεν ήμασταν σε αδράνεια».
«Υπήρχε πολλή αγάπη για όλα όσα κάναμε. Μαθαίναμε μιλώντας με μεγαλύτερες, σε ηλικία, γυναίκες, αλλά και άνδρες, παίρναμε συνεντεύξεις, ξέραμε τις ασχολίες τους, την καθημερινότητα τους …».
«Παρείχαμε απλόχερα τη βοήθεια μας σε όποιο μέρος και σε όποιο σύλλογο μας καλούσε. Το έργο μας, πέρα από πολιτιστικό και εξωραϊστικό χαρακτήρα, είναι και φιλανθρωπικό».
«Η μητέρα είναι το στήριγμά μας, η σιγουριά μας, η παρηγοριά μας. Κι έχω τη τύχη να είμαι και μητέρα, και γιαγιά και προγιαγιά».
Ερμίνα Μπότσαρη: «Ο πιο γλυκός και… ιστορικός καφές, τη μέρα που δέχθηκα την πρόταση της Ελένης Τσίκκη»
«Θυμάμαι τη μητέρα μου να ασχολείται νυχθημερόν με το σύλλογο και της θύμωνα, σαν παιδί, γιατί δεν την έβλεπα… Ήμουνα πολύ αρνητική σε όλο αυτό, από αντίδραση. Όμως, αποδείχτηκε ότι είχα το σποράκι… Απλά δεν το άφηνα να φυτρώσει και τώρα, με την πάροδο των χρόνων και με βοήθεια από φίλες και φίλους, δραστηριοποιήθηκα πολύ περισσότερο και πιο δυναμικά».
«Πολύ βαρύ το φορτίο – Χωρίς την Ελένη Τσίκκη στο σήμερα, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα…»
«Πολύ βαρύ το φορτίο. Δεν σας κρύβω ότι όταν επικοινώνησε η κυρία Ελένη μαζί μου, ζητώντας μου να πιούμε ένα καφέ, για να μου ανακοινώσει την απόφασή της -κάτι που δεν το ήξερα από πριν – δεν φανταζόμουν ότι αυτός ο καφές θα ήταν τόσο γλυκός, τόσο όμορφος και τόσο ιστορικός… Δεν το περίμενα, γιατί έτυχε σε μια περίοδο που είχα πρόβλημα υγείας – το λέω και συγκινούμαι – και δεν πήγε το μυαλό μου. Ήταν πολύ τιμητικό για μένα. Βλέποντας όλα αυτά που κάνει η κυρία Ελένη όλα αυτά τα χρόνια, ξέρω ότι το φορτίο είναι βαρύ αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ».
«Ο Σύλλογος είναι προέκταση του εαυτού της, της οικογένειάς της και του σπιτιού της Ελένης Τσίκκη»
«Χρειάζεται πολλή δουλειά και υπευθυνότητα από όλα τα μέλη του συλλόγου για να μπορέσουμε να κρατήσουμε το σύλλογο ή και να βελτιώσουμε λίγο το επίπεδο που βρίσκεται. Όμως, η κυρία Ελένη δεν θα πάψει ποτέ να είναι η ψυχή του συλλόγου. Ό,τι δεν είναι πια πρόεδρος δε σημαίνει ότι δεν τη χρειαζόμαστε. Χωρίς την παρουσία της, αυτή τη στιγμή, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
«Θέλουμε τη συμβουλή της, τη βοήθειά της, με βάση όλη αυτή την εμπειρία και τη γνώση που απέκτησε. Ο σύλλογος, για την ίδια, έγινε προέκταση του εαυτού της, της οικογένειάς της, του σπιτιού της. Δεν μπορείτε να το καταλάβετε αν δεν το έχετε ζήσει. Όποιος την έψαχνε ήξερε ότι θα τη βρει σίγουρα στο παραδοσιακό».
«Θέλουμε να περάσουμε τις παραδόσεις του τόπου μας στις νέες γενιές»
«Θα προσπαθήσουμε να πάμε βήμα – βήμα με γνώμονα ότι η κοινωνία πλέον έχει αλλάξει και αλλάζει συνεχώς. Μας ενδιαφέρει να κρατήσουμε την παράδοση να την εντάξουμε στις νέες γενιές, νεαρές και νεαρούς. Στα τμήματα παραδοσιακών χωρών που κάναμε, έχουμε πολλά παιδιά, ως μέλη, ηλικίας μέχρι 12 χρονών, από τα δημοτικά σχολεία της Ιαλυσού. Έρχονται δωρεάν και παίρνουμε ένα μικρό ποσό μόνο για τους ενήλικες».
«Όπως στηρίζουμε, μας στηρίζουν άλλοι σύλλογοι που γνωρίζουν το έργο της κυρίας Ελένης. Για παράδειγμα, μας κάλεσαν στη Νίσυρο, στη Παγκόσμια μέρα χορού και πήραμε μέρος με τη χορευτική ομάδα. Είμαστε ο παλιότερος σύλλογος στην Ιαλυσό και από τους παλαιότερους στο νησί.
«Η παρακαταθήκη που αφήνει η κυρία Ελένη και τα μέλη του προηγούμενου ΔΣ είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ο κόσμος περιμένει να δει πράγματα που εμείς βλέπαμε από τους προηγούμενους… Είναι υποχρέωσή μας να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο και παράλληλα να εντάξουμε νέες δραστηριότητες. Πάντως, την κυρία Ελένη τη θέλουμε και με τα δύο πόδια, όχι μόνο με το ένα, μέσα στο σύλλογο».
«Η εκδήλωση της Κυριακής (11/9) είναι αφιερωμένη στην Ελένη Τσίκκη»
«Την εκδήλωση της Κυριακής (11/9), στο πλαίσιο της γιορτής της μητέρας, θα τη κάνουμε σε μαγαζί της Ιαλυσού, στις 1.30 το μεσημέρι Θα έχουμε ζωντανή μουσική, φαγητό, ποτό και φυσικά θα τιμήσουμε την κυρία Ελένη Τσίκκη και ως μητέρα. Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην ίδια. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για όλα όσα έχει προσφέρει».
«Να ευχηθώ καλή δύναμη στα κορίτσια που αναλαμβάνουν τις τύχες του συλλόγου και φυσικά
να ευχηθώ χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες και σε αυτές που αισθάνονται μητέρες αλλά δεν είναι… Και είναι πολλές οι γυναίκες που βοηθάνε με τον τρόπο τους παιδιά άλλων οικογενειών. Ένας πολιτιστικός σύλλογος γυναικών εννοείται ότι έχει πρότυπο την Παναγιά, τη μητέρα όλων μας».
Ακούστε την Ελένη Τσίκκη και την Ερμιόνη Μπότσαρη:
