Σεμίνα Διγενή στον topfm: «Ξεχείλισε η σταγόνα… Δεν γινόταν να το κρατήσω άλλο μέσα μου» (ηχητικό)

«Η Βουλή καθυστέρησε την έκδοση του βιβλίου. Οι πρώτες 40-50 σελίδες «έφυγαν» σαν έκρηξη ηφαιστείου…»

«Θέλουμε μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά, και όχι μια κοινωνία με ελεύθερα ναρκωτικά»

Του Στέλιου Σαρέσκου

«Το ένδοξο σκοτάδι του Βοτανικού», είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος της πραγματικότητας που έχει την υπογραφή της γνωστής δημοσιογράφου και συγγραφέα Σεμίνας Διγενή, η παρουσίαση του οποίου, από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» θα γίνει αύριο (22/2) Σάββατο, στο βιβλιοπωλείο «Το Δένδρο», στην πόλη της Ρόδου, Θεμιστοκλέους Σοφούλη 127.

Το βιβλίο αναφέρεται στην ιστορία μιας οικογένειας που έζησε κάποτε στο Βοτανικό και σημάδεψε τη μεθοριακή ζώνη της παιδικής κι εφηβικής της γεωγραφίας. Οι τρεις πρωταγωνίστριες του βιβλίου είναι η γιαγιά Ασημίνα, ένα μικρό κορίτσι, συναρμολογημένο από άγριες εποχές, αλλά και η Ελλάδα από το 1958 μέχρι το 1980.

Αποσπάσματα του βιβλίου διαβάζουν ο Γιώργος Νταλάρας, η Νένα Μεντή, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και η Νατάσσα Μποφίλιου ενώ για το βιβλίο μιλούν η Χάρις Αλεξίου, ο Νίκος Κωνσταντινίδης και η Ντέπυ Μιχαηλίδη. Την παρουσίαση επιμελείται ο δημοσιογράφος Μιχάλης Μαστής.

«Ξεχείλισε η σταγόνα… Δεν γινόταν να το κρατήσω άλλο μέσα μου…»

«Είναι ένα μυθιστόρημα πραγματικότητας, Τελείως διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα που έχω γράψει. Δεν βρήκα ποτέ το χρόνο να το κάνω νωρίτερα. Όμως, κάποια στιγμή η σταγόνα ξεχείλισε. Ήταν τόσο έντονη η επιθυμία μέσα μου που δεν υπήρχε πια περίπτωση να την κρατήσω άλλο. Ήρθαν ξανά τα γεγονότα στη μνήμη μου – η οποία προς το παρόν φαίνεται ότι είναι σε καλή κατάσταση – και φοβούμουν, είχα το άγχος, μήπως συμβεί κάτι και τα ξεχάσω όλα. Οπότε ήταν καλό να καταγραφούν».

Η Σεμίνα Διγενή μίλησε στην εκπομπή του topfm «Ρόδος είναι και γυρίζει» και στο Στέλιο Σαρέσκο, για το νέο της βιβλίο, για τα γεγονότα της εποχής στην οποία αναφέρεται και την… έκρηξη που ένιωσε όταν ξεκίνησε να τα ανασύρει από τη μνήμη της, τους ήρωες του βιβλίου που είναι όλοι πραγματικοί πρωταγωνιστές του βιβλίου, αλλά και για την συμμετοχή της, ως βουλευτής του ΚΚΕ, στην ημέρα δράσης με θέμα «Ενάντια στα ναρκωτικά» που θα γίνει την Κυριακή (23/2) στο Λύκειο Σορωνής.

«Και ήταν όλα έντονα τότε. Και η ζωή, και οι άνθρωποι και τα γεγονότα. Μια ταραγμένη εποχή, γεμάτη εκπλήξεις, ήττες, γιορτές αλλά και τραύματα. Κι εγώ την έζησα και ήθελα οπωσδήποτε να τη μεταφέρω. Και να καταγράψω όσες λεπτομέρειες κρατούσα μέσα μου, όλα όσα συνέβησαν τότε. Και τους έρωτες, και τις συγκρούσεις, και τα εγκλήματα, και τη φτώχεια με τις συνέπειές της, και την κακοποίηση, και τις απώλειες, και τις επαναστάσεις και όλα».

«Είναι εκπληκτικό το πόσο ανεξίτηλα μένουν μέσα μας τέτοια βιώματα. 

Μπορεί να ξεχάσεις τι έχεις φάει χθες, αλλά θυμάσαι με κάθε λεπτομέρεια κάτι που σε σημάδεψε πριν από τόσα χρόνια».

«Η γιαγιά – βασίλισσα… η απέχθεια για τους φτωχούς… οι βόλτες του κοριτσιού…»

«Σε μια πολύ υποβαθμισμένη περιοχή υπήρχε μια πολύ περίεργη, παράξενη οικογένεια της γιαγιάς και του παππού. Η οποία είχε να δώσει πάρα πολύ υλικό για το βιβλίο. Η Ασημίνα, η γιαγιά, πολύ σκληρή γυναίκα, από πλούσια οικογένεια με πολλές απαιτήσεις από όλους. Έπρεπε να είναι σαν βασίλισσα και σαν βασίλισσα φερόταν σε όλους. Και αυτό δημιουργούσε μία σειρά προβλημάτων, αλυσιδωτές καταστάσεις καταστροφής. Είχε και μια απέχθεια στους κομμουνιστές αλλά και στους φτωχούς που δεν τους ήθελε με τίποτα… 

Εκτιμούσε μόνο όσους είχαν περιουσία, όσοι ήταν πλούσιοι. Γι’ αυτό και μας απέτρεπε από το να κάνουμε παρέα με φτωχούς. Και βεβαίως, εμείς όλοι κάναμε το αντίθετο».

«Το κορίτσι, από πολύ μικρό, είχε την διάθεση και την δυνατότητα να έχει επαφές με τον κόσμο. Πήγαινε συνέχεια βόλτες. Έφευγε από το σπίτι, στα 5 του, στα 6 του χρόνια,  περπατούσε όλη τη γειτονιά και τους γνώριζε όλους. Και έμεινε και στα σπίτια τους.

Δηλαδή, αυτό που αργότερα εμένα μου εξελίχθηκε σε αγοραφοβία, τότε δεν υπήρχε. Όταν μεγάλωσα ήμουν ακριβώς το αντίθετο. Η μικρή ήταν ιδιαιτέρως κοινωνική και κοντά στους ανθρώπους με πολλή διάθεση να μάθει και να γνωρίσει πρόσωπα».

«Σε μια πρόσφατη συνέντευξη με ρώτησε ο δημοσιογράφος αν το βιβλίο αυτό είναι ταξικό. Και του είπα ότι αν μπορούσα να καταφέρω μέσα από τη λογοτεχνία να ενισχύσω αυτή τη μόνη διαχωριστική γραμμή που υπάρχει στην κοινωνία, την ταξική, και αν θα μπορούσα μέσα από αυτές τις 210 σελίδες να επιδράσω και στην πολιτική συνείδηση κάποιων, θα ήταν πραγματικά πολύ μεγάλη μου τιμή. Δεν ξέρω αν το έχω καταφέρει… Θα το δείξει ο καιρός».

«Η … Βουλή καθυστέρησε την έκδοση του βιβλίου. Οι πρώτες 40-50 σελίδες «έφυγαν» σαν έκρηξη ηφαιστείου…»

«Οι πρώτες 40-50 σελίδες έφυγαν γρήγορα, σαν να έγινε… έκρηξη ηφαιστείου! Όμως, οι υποχρεώσεις μου στη Βουλή δεν μου επέτρεψαν να συνεχίσω. Έμεινε πολύ καιρό σ΄ ένα συρτάρι και το περασμένο καλοκαίρι προχώρησα αρκετά γρήγορα και τελείωσα. Μου πήρε, συνολικά, περισσότερο χρόνο απ΄όσο τα προηγούμενα βιβλία μου παρά ο γεγονός ότι είναι το μικρότερο».

«Τα πρώτα μηνύματα από το ενδιαφέρον του κόσμου για το βιβλίο είναι πολύ θετικά. Θέλω να τονίσω ξανά ότι οι ήρωες του βιβλίου είναι πραγματικοί. Και εκεί που έζησαν, στο Βοτανικό, και πλήγωσαν και πληγώθηκαν και γκρεμίστηκαν και ανυψώθηκαν. Κάποιοι έφυγαν βέβαια λυπημένοι, κάποιοι δικαιώθηκαν. Αλλά όσοι μείναμε πίσω παλεύουμε ακόμα να σταθούμε στα πόδια μας. Και θα παλεύουμε».

«Θέλουμε μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι μια κοινωνία με ελεύθερα ναρκωτικά»

Για την ημέρα δράσης ενάντια στα ναρκωτικά, εκδήλωση που θα γίνει την Κυριακή (23/2) στο Λύκειο Σορωνής και στην οποία θα συμμετάσχει η Σεμίνα Διγενή, μας είπε:

«Είναι πολύ σημαντική η συζήτηση που θα κάνουμε για  την πρόληψη, τη θεραπεία, την κοινωνική επανένταξη, την έρευνα αλλά και για τα προβλήματα του ΚΕΘΕΑ στη Ρόδο. 

Προσωπικά με ενδιαφέρει να θίξω τις τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες που έχουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις απέναντι σε αυτό το θέμα. Τους απασχολεί κυρίως να μην είναι ορατός ο χρήστης σε κοινή θέα, στη τουριστική μόστρα και όχι να μπει σε πρόγραμμα. Βάζουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί».&

«Να δούμε κυρίως τα αίτια που στρέφουν τον άνθρωπο στις ουσίες. Θέλουμε μια κοινωνία να είναι ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα ναρκωτικά. Το ΚΚΕ έχει αποδείξει ότι δεν θέλει ανθρώπους στο περιθώριο. Παλεύει για μια κοινωνία με τους ανθρώπους πρωταγωνιστές και όχι στην άκρη, σιωπηλούς και ανήμπορους».

Ακούστε την κ. Διγενή: